ปลายขอบฟ้าห่างไกล ฉันทำได้แค่มองดู
All I can do is look at the distant horizon
ต่อให้เดินเข้าไปเท่าไรก็ยังห่าง ไม่ว่านานเท่าไรก็ไม่ต่าง เหมือนเธอแหละฉัน
No matter how much I walk, it’s still far away, no matter how long it’s been, it’s no different, just like you and me
ที่ยิ่งเดินเข้าไปเท่าไรยิ่งไกลห่าง ดูเหมือนระยะทางที่มียังคงไกลเท่าเดิม
The more I walk, the further away it gets, it seems like the distance is still the same amount
(*) ก็ไม่รู้..ต้องเดินอีกไกลแค่ไหน อ่อนล้าไปทั้งหัวใจ
I don’t know how much further I must go, my entire heart is exhausted
(**) ถ้าวันหนึ่งฉันหายไป อยากรู้เหลือเกินว่าเธอนั้นจะรู้สึกบ้างไหม
If one day I disappeared, I really want to know how you’d feel
เห็นฉันบ้างไหมในสายตา หรือฉันไม่เคยจะมีค่าอะไร
Would you even see me? Or would I never have any value?
ถ้าหากว่าฉันหายไป จะมีสักครั้งบ้างไหมที่เธอรู้สึกว่าเสียใจ
If I disappeared, would there be a moment that you felt sad?
ก็ไม่รู้ฉันต้องก้าวเดินต่อไปไหม
I don’t know if I should continue pressing forward
หรือว่าฉันนั้นก็ควรจะหยุดเอาไว้แค่นี้แค่ตรงที่ไกลเท่าเดิม
Or should I stop right here, the same distance away?
(*,**)
deungdutjai.com